Κόκκινα δάνεια: «Στο ίδιο έργο θεατές» οι υπερχρεωμένοι αγροτοκτηνοτρόφοι
Χωρίς να λαμβάνεται υπόψη – όπως όλα δείχνουν και παρά τις απαιτήσεις των αγροτικών φορέων – ο νόμος του 2004 (άρθρου 39 του νόμου 3259/2004) για τα πανωτόκια, έχουμε νέες συζητήσεις στη Βουλή, με τους συναρμόδιους υπουργούς να λένε τώρα πως η διαχείριση των κόκκινων δανείων, θα είναι ένα από τα πρώτα νομοσχέδια του 2025. Με βάση τις μέχρι τώρα ανακοινώσεις, γίνεται λόγος για τη δημιουργία ενός νέου πλαισίου διαχείρισης των κόκκινων αγροτικών δανείων, μέσω του οποίου θα δίνεται η δυνατότητα επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής τους και μείωσης του επιτοκίου τους. Ενώ παράλληλα θα προβλέπονται η διαγραφή τόκων, η απομείωση δανείων αλλά και η μερική ή ολική διαγραφή αυτού, είχε προαναγγελθεί τόσο στο Υπουργικό Συμβούλιο της 30ης Σεπτεμβρίου 2024, όσο και στο αντίστοιχο της της 25ης Νοεμβρίου 2024, τελικά μετατίθεται για το τρεχον έτος.
Ούτε λόγος δηλαδή, στο νόμο για τα πανωτόκια, για τον οποίο το newshub.gr έχει αναφερθεί κι άλλες φορές και ο οποίος ψηφίστηκε από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή το 2004 και προέβλεπε τα εξής: «Το συνολικό ύψος της οφειλής δεν δύναται να υπερβαίνει το τριπλάσιο (ή για αγρότες το διπλάσιο) του κατά περίπτωση ληφθέντος κεφαλαίου. Κατά δε το ποσό που η οφειλή υπερβαίνει τα πολλαπλάσια αυτά, θεωρείται εκ του νόμου μερικώς (ή και ολικώς) αποσβεσθείσα και άρα δεν καταβάλλεται».
Η υπόθεση για τα πανωτόκια δεν έχει χαθεί
Στο μεταξύ, η υπόθεση για τα πανωτόκια δεν έχει χαθεί. Όπως έχουμε ξαναγράψει, από την περίοδο εκείνη, δεκάδες υποθέσεις αγροτών που προσέφυγαν κατά της πάλαι ποτέ ΑΤΕ, έφτασαν μέχρι και τον Άρειο Πάγο και δικαιώθηκαν.
Όμως, σήμερα, με περίσσιο θράσος, ο ειδικός εκκαθαριστής της ΑΤΕ με την επωνυμία PQH, εξακολουθεί να στέλνει εξώδικα και απειλητικά «ραβασάκια» σε αγρότες και κυρίως παλιούς κτηνοτρόφους, απειλώντας τους για πλειστηριασμούς των περιουσιακών τους στοιχείων.
Κι ας έχουν εδώ και δεκαετίες, πληρώσει πολύ πάνω από το διπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου των δανείων τους. Μάλιστα, διαρκώς μέχρι και σήμερα, γίνονται δίκες σε πρώτο βαθμό και σε ανώτερα κλιμάκια, ή εκδικάζονται ακόμα και ασφαλιστικά μέτρα του εκκαθαριστή σε βάρος αγροτοκτηνοτρόφων, στην προσπάθεια του να δεσμεύσει τις περιουσίες τους.
Έτσι, η δικαστική εμπλοκή των ανθρώπων αυτών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε χρήμα και σε κόπο, αποτελεί μονόδρομο, με ελάχιστους πλέον δικηγόρους να αναλαμβάνουν αυτές τις δύσκολες υποθέσεις, αφού πρόκειται για δαιδαλώδεις διαδικασίες, που στηρίζονται σε μία βασική αρχή του τραπεζικού συστήματος: Δίκη στη δίκη, εμείς έχουμε τα λεφτά, εκείνοι δεν έχουν πια αντοχές και χρήματα και θα τους αναγκάσουμε να τα παρατήσουν να δεχτούν πως έχασαν!
Όλοι οι κυβερνώντες και οι βουλευτές των κυβερνήσεων
Είναι γεγονός, ότι αυτή η άδικη μεταχείριση του κόσμου, αποτελεί «αμάρτημα» των εκάστοτε κυβερνήσεων αλλά και όλων των δικών τους βουλευτών στην Κρήτη.
Μια αναδρομή στα χρόνια από το 2004 και μετά και στα αρχεία των τοπικών εφημερίδων, μπορεί να βρει κανείς δηλώσεις τους, μέσω των οποίων έπαιρναν υποτίθεται το μέρος των αγροτών και των κτηνοτρόφων, έναντι της ΑΤΕ και υπόσχονταν νομοθετικές λύσεις μέσω της Βουλής.
Να υπενθυμίσουμε, ότι η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, μέσα από τον συγκεκριμένο νόμο, είχε βοηθήσει πολύ κόσμο να απαλλαγεί από τα άδικα πανωτόκια της πάλαι ποτέ ΑΤΕ. Αλλά και πολίτες που είχαν πάρει δάνεια από άλλες τράπεζες και ανήκαν στην κατηγορία των θυμάτων του τραπεζικού συστήματος.
Όμως, η τότε διοίκηση της ΑΤΕ, είχε εξαιρέσει χιλιάδες αγροτοκτηνοτρόφους της χώρας, μέσα από τις δύο κατηγορίες που φαίνεται πως η ίδια δημιούργησε, μέσω της διευκρινιστικής της εγκυκλίου: Τους κτηνοτρόφους εκείνους που σε προγενέστερη ρύθμιση είχαν ενταχθεί σε αυτή, με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Και αγρότες που είχαν ενταχθεί σε μια άλλη κατηγορία, αυτή των Αλληλόχρεων Λογαριασμών.
Και στις δύο περιπτώσεις, οι δανειολήπτες είχαν απλά υπακούσει στο κράτος και την Τράπεζα και έτσι είχαν εγκλωβιστεί σε αυτή την παγίδα. Αλλά αυτό δεν αναιρούσε το γεγονός, ότι οι περισσότεροι (ασφαλώς υπάρχουν και οι μη δικαιούχοι) είχαν πληρώσει το διπλάσιο, το τριπλάσιο ή και το πολλαπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου. Αλήθεια, λοιπόν, γιατί τους εξαιρούσαν;
Από το 2004 μέχρι και σήμερα, κάθε κυβέρνηση επαναφέρει το θέμα, αλλά όλοι οι νόμοι ήταν κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα του τραπεζικού συστήματος. Καμιά κυβέρνηση δεν έβαλε στο τραπέζι το νόμο των πανωτοκίων.
Πάντα υπήρχαν κάποιες διατάξεις, που έκαναν τους τραπεζίτες να τρίβουν τα χέρια τους.
Είναι δε μέγα θέατρο αυτό που χαρακτήριζε τότε τον Γιώργο Παπανδρέου. Εν πολλοίς, κέρδισε τις εκλογές του 2009, μιλώντας στον Θεσσαλικό Κάμπο για την υπόθεση των πανωτοκίων και λέγοντας ανεβασμένος σε τρακτέρ, ότι αυτό το νομοσχέδιο που θα έδινε τέλος στην αδικία, θα ήταν στα τρία πρώτα νομοθετήματα της δικής του κυβέρνησης…
Στο ίδιο έργο
Σήμερα, λοιπόν, φαίνεται πως οι αγρότες γίνονται «στο ίδιο έργο θεατές»… Και αυτό, μπορεί εύκολα κανείς να το διαπιστώσει αν μελετήσει τα λόγια του Κώστα Τσιάρα, που είπε στη Βουλή μεταξύ άλλων τα εξής: Η συγκεκριμένη ρύθμιση θα ενταχθεί σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε ένα από τα πρώτα νομοσχέδια του νέου χρόνου, η οποία θα «αφορά σε είκοσι μία χιλιάδες αγρότες και σε περισσότερους από επτακόσιους πενήντα αγροτικούς συνεταιρισμούς, τα μέλη των διοικήσεων των οποίων προφανώς βρίσκονται με δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία, ακριβώς γιατί υπάρχουν θέματα και ζητήματα, τα οποία άπτονται μιας συγκεκριμένης νομοθετικής πραγματικότητας που έρχεται από το παρελθόν. Και με αυτόν τον τρόπο επιχειρούμε να δώσουμε μια πραγματική ώθηση σε ένα μεγάλο μέρος του αγροτικού κόσμου, απαλλάσσοντάς τον από βάρη και υποχρεώσεις που έρχονται από το παρελθόν».
Ακολούθως, απαντώντας, στους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρη Μάντζου και ΚΚΕ, Νίκου Καραθανασόπουλου, ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ανέφερε σχετικά με το κόκκινα δάνεια: «Ποιος φέρνει τη ρύθμιση για τα κόκκινα δάνεια; Ξεχάσατε ότι έγιναν προσπάθειες στο παρελθόν; Ξεχάσατε τον κ. Κόκκαλη, που ως Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης επιχείρησε να περάσει τέτοια ρύθμιση και δεν κατάφερε; Αν πιστεύει κάποιος ότι η προσπάθεια να διευθετηθούν τέτοιες εκκρεμότητες είναι εύκολη, ας έρθει να μας δείξει πώς γίνεται. Αυτή η ρύθμιση είναι αποτέλεσμα τεράστιας προσπάθειας».
Η συγκεκριμένη απάντηση προκάλεσε την άμεση αντίδραση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλη Κόκκαλη ο οποίος επικαλέστηκε τον δικό του νόμο και υποστήριξε πως δεν πρόλαβε να εφαρμοστεί, γιατί ήρθαν οι εκλογές και έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία.
Ήταν όμως ο λόγος οι εκλογές; Όπως διαπιστώθηκε και στην περίοδο του Βασίλη Κόκκαλη, δηλαδή επί ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας τη διαγραφή έως και 60% του κεφαλαίου και μια μόλις απλή αναφορά σε «υπολογισμό των πανωτοκίων», δεν έδινε ξεκάθαρη λύση, αφού σύμφωνα με έγκριτους νομικούς, μία έπρεπε να ήταν η αναφορά: «Διαγραφή των χρεών που υπερβαίνουν το διπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου».
Οτιδήποτε άλλο, ήταν για άλλη μια φορά, νερό στον μύλο των τραπεζών, που στο μεταξύ, σώθηκαν από τα λεφτά των Ελλήνων, στα χρόνια των μνημονίων τα οποία ακολούθησαν.
Τα χρέη των κομμάτων
Στο μεταξύ, σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα της Κυριακάτικης Δημοκρατίας τον Σεπτέμβριο του 2017, μια αγωγή της ΑΤΕ εναντίον ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έφερε στην επιφάνεια μια σκανδαλώδη υπόθεση. Συγκεκριμένα, στις 3 Ιουλίου 2012, η ΑΤΕ είχε καταθέσει αγωγή εναντίον της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ελληνικού δημοσίου με την οποία κατήγγειλε την αφαίρεση των περιουσιακών της στοιχείων.
Εντελώς… συμπτωματικά, 23 μέρες αργότερα, δηλαδή στις 26 Ιουλίου, αποφασίστηκε η διάλυση της Αγροτικής και η εκχώρηση του «υγιούς» κομματιού της στην Τράπεζα Πειραιώς, όπου και πέρασαν και τα δάνεια των δύο κομμάτων, παρόλο που ήταν μη εξυπηρετούμενα.
Τα ποσά που χρωστούσαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στην ΑΤΕ το 2012, όταν δηλαδή η τράπεζα κατέθεσε την αγωγή, προκαλούν κυριολεκτικά ίλιγγο: το χρέος της ΝΔ ανερχόταν στα 104.360.000 ευρώ ενώ αυτό του ΠΑΣΟΚ στα 93.000.000 ευρώ! Επιπλέον, όπως αποκαλύπτεται, τον Απρίλιο του 2012, με τροπολογία του τότε υπουργού Εσωτερικών Τάσου Γιαννίτση, αποφασίστηκε πως η τελευταία δόση της κρατικής χρηματοδότησης του 2011 και οι δύο πρώτες του 2012 κηρύσσονται ακατάσχετες και ανεκχώρητες.